Bertnard Russel
Umurumda Değil.
Bir tek sevda imiş, dertlerin başı
Umurumda değil, bitse de sevda.
Saracak sam yine bağrıma taşı.
Umurumda değil, gitse de Leyla.
Aklım onda kaldı, gözlerim yol da,
Tahammül kalmadı, gönülde hal da,
Ne çıkarsa çıksın, bahtıma fal da
Umurumda değil, bitse de sevda.
Bülbül olup dal da ötmesem bile,
Sol göğsü üstüne yatmasam bile,
Gönlüme bir sevda katmasam bile,
Umurumda değil, gitse de Leyla.
Eriyip tükense, bu gençlik çağım,
Yıkılsa sırtımı verdiğim dağım,
Günde elli defa, bozulsa bağım,
Umurumda değil, bitse de Sevda.
Umurumda değil, umrumda değil…
İbrahim Değerli..16.6.2018
İbrahim Değerli
Çiçeğim
Kimsesiz sokaklarda dolaşan,
Kederli ve yalnız ruhlar gibiyim.
Birini arıyorum,
Birini bekliyorum.
Ulaşamadığım ufku görmeye çalışıyorum,
Göremiyorum.
Kasvet doluyor yüreğime,
Titriyorum.
Bugün hava çok sıcak,
Ama ben üşüyorum.
Başkaları çok güzel çiçekler büyütüyor,
Onlara bakıyor, ağlıyorum.
O çiçekler onların içini ısıtıyor,
Biliyorum.
Gözlerimi kapatıyorum,
Biri beni de ısıtıyormuş gibi yapıyorum.
Çimenlere sarılıyor,
Kendi çiçeğimi düşünüyorum.
Bazen diyorum ki,
Belki de çiçek benim.
Belki bir başkası da rüzgarın beni,
Onun bahçesine savurmasını bekliyordur.
Ihtimaller ve yaşanmamış olası senaryolar,
Eğer hepsini,
Basit bir mantık çerçevesine koyarsan,
Zekisindir.
Eğer hepsini,
Kendi mantık çerçevene koyarsan,
Sana deli derler.
Sanırım bana da bu oluyor,
Kalbim ve zihnim savaşıyor.
Savaşacak ya da sevecek kimsen kalmayınca,
Koskocaman bir,
Intihar boşluğuna atarsın kendini.
Neden insan,
Elinde bir şey kalmayınca,
Silahın ucunu kendine çevirir ki?
Ne insanları anlıyorum ne de kendimi,
Ben sadece artık yalnız olmak istemiyorum.
Ihtimaller ve senaryoları düşünmek istemiyorum.
Büyüye kapılmak ve kör olmak istiyorum.
Aklı yerinde, her şeyi gören insan,
Acıların en büyüğünü çeker.
Ben tamamen delirmek istiyorum,
Artık gözlerimi de kapatıyorum.
Hem zaten gözlerimi kapattığımda,
Çiçeğim için dua ediyorum.
Güneşi için,
Suyu için,
Toprağı ve yaprakları için.
Çok üşüyorum,
Dudaklarım morarıyor.
Sanırım benim çiçeğim,
Benim için dua etmiyor.
İstanbul'dan Geçen Bir Akşam
İstanbul'dan geçen bir akşam gibiydin
Rastgele bir sokaktaki arabaların kalabalığı
Ve otobüs duraklarının soluk yalnızlığı gibi.
Her gün görüp de selam vermediğim o çiçekçi,
Sokağın başında simit satan genç gibi.
Bir rüzgardın bazen gazetemin sayfalarını çeviren.
Bazen de okuduğum kitaptaki yan karakter.
Bazen başrolüydün hayatımın bazen de sadece bir figüranıydın hikayemi anlattığım romanın.
Ama hep oradaydın işte;
Bir şiirin ilk satırında,
Şarkının son kuplesinde,
Bir ressamın eskizinde
Ya da bir şairin ilk tecrübesinde.
Hep oradaydın benim baktığım bir yerlerde,
Bazen de bakamadığım her yerde.
Geçip gidiyordun yalnızlığımın bir köşesinden.
Çerçevesine sığamayan hayatımın her detayında
Göz kırpıyordun her bir teferruatıyla akıp giden yaşamın tekdüzeliğinde.
Ararım Seni
Bir dolmuşta ararım seni
Başını omzuma yaslamani
Bir bahar yelinde belki
Ruhumu serinliğinle sarmanı
Dağların yeşilinde ararım seni
Kırda açan kır çiçeğim
Kalbimin en derininde belki
Bozkır içinde duran çiğdemim
Gönlünde ararım kendimi
Yok olduğumu bilsemde
Dilinden düşürme sen bari
Beni kalbinden düşürsende
Hayatı armağan ettim toprağa
Selsefil düştüm bak yollara
Akşam oldumu ay ışığında
Düşersin her gün dertli soframa
GÖZLERİN YETER
Sen sevgilim olmasan bile
Uzaktan bakan gözlerin yeter
Gönlüme ümit vermesen bile
Ümit veren gözlerin yeter
Seni gördüğüm her zaman
Aklımdan çıkmıyorsun bir an
Beni , Beni benden alan
O güzel gözlerin yeter
Ben kalbimi veririm sana
Aşk bağından gül dererim sana
Yine de ümit vermezsin bana
O güzel gözlerin yeter
Gönlünde bir garip fırtınalar
Esip savrulduğun zaman
İçinde duygular gül gül açar
Akşın kucağına düştüğün zaman
UNUTTU
Analar analığını unuttu,
Babalar babalığını unuttu,
Çocuklarla arkadaş olundu,
Aileler aile olduklarını, unuttu.
Analar kariyerlere koştu,
Ailece yemekler unutuldu,
Babalar âlemlerde coştu,
Aileler huzuru, güveni unuttu.
Devlet baba idi, ana oldu,
Merhametli afları çok oldu,
Arsızlara, zalimlere gün doğdu,
Devlet adaleti, disiplini unuttu.
Vatana, millete hizmet suç oldu,
Hainlik, yalan, talan marifet oldu,
Edep gerici, arsızlık çağdaş oldu,
İlimler, bilimler insanlığı unuttu.
KADER
KADER
Belki bir gün gelirsin diye saçının telini sakladım.
Hayatı baştan yaşamak istedim
Sensiz geçen günler bana imtihan oldu.
Tertemiz sayfalarla dünya ya kapılar açıldı sanki.
Sinirden duvarları yumruklasam da zarar vermem hiç kimseye.
Oysa sen benim dokunmaya kıyamadığım tek kişisin.
O güzel saçlarını kesip ortadan kayboldun.
Biliyorum ki ayrılıklar zamansız olurmuş.
Bir kez olsun arayamadım seni elim gitmedi telefona.
Oysaki sesin hala kulaklarımda.
Bir kez olsun göremedim seni,
Yakından ve ya uzaktan.
Oysa evinin önünde nöbetler tutmuştum,
Karşılaştığımızda içimdeki acıyı tarif etmesi çok zor.
Kalbim de ki de sendin aklım da ki de.
Sadece doğru zaman doğru yer değildi dünya.
Savaştık biz , biz bu savaşı kazandık.
Sana olan sevgim sonsuz.
Sen yoksan her yer karanlık
Oysaki ben korkarım karanlıktan.
Daha ne kaldı ki ailem bile benden vazgeçti.
Oysa doğruları söylüyorum yok oluyorum görmüyorlar ama pişman olucaklar
Ve ben genede onları affedicem.
Senin bana yaptığın gibi.
Seviyorken ayrı kaldık küfür eder gibi.
Seni bana sen bile unutturamazsın
B.T