Mevlana Celaleddin-i Rumi
Bırakmıyorlar
Yad elden yanıma çağırdım seni
Gelmek istiyorsun bırakmıyorlar
Rüyada, mektupta albümde seni
Bulmak istiyorsun bırakmıyorlar
Umutlar hayaldir acılar gerçek
Çileye muhkumsun, kim ne bilecek
Ya bir kuru selam, ya bir top çiçek
Salmak istiyorsun, bırakmıyorlar.
Otuz yıl ağladın hep yana yana
Yeter, yazık diyen olmadı sana
Vefasız dostluğa kalleş zamana
Gülmek istiyorsun bırakmıyorlar
Çalış derler ayak, bağlı el bağlı
Konuş derler, dudak bağlı, dil bağlı
Kalk git derler, kapı bağlı, yol bağlı
Kalmak istiyorsun bırakmıyorlar
Aydınlık ararsın hergün her yere
Çe
Abdurrahim Karakoç
Soğuk renktir ağıt
Bir yağmur yağar şimdi sensiz
Bir rüzgar eser yanında ama bensiz
Ayrılık sırılsıklam toprakta kefensiz
Anlatmaktı seni bir renge
Gecenin kaldım ortasında
Görünmez düşümde nasıl anlatsam uyandırdım kendimi
Kimse yok, hiçbir şey yok, karanlıktan başka kopmuş ışık bile yok, buruna uçan koku yok aşk yok, o zaman neyleyim bol alkışı
Karanlık odada,
Alışılmamış görünüş,
Yoldaşlığa bir anıyı anımsatıyor , ne dediklerine dair
Yeniden diriliş örülmekte,
kurtuluş çalacak ağaçların kökleri hayatın dirilişine.
Acıyla karışık hoşnutluk olacak.
Bir de uyuyamadığımı gördü kadınlar basit bir aşık gibi .
Ah sevgilim ! Sen de öyle olmalıydın bana.
Istemeliyiz basit olmayı, haklıyken hemen şimdi .
Birden sözcükler dikildi karşıma "Nedir yanlış olan?" diye sordular bu kez.
Hiç o kadar uzaklara gitmedik ki biz, Aklım başıma geldi bu soruyla, hıçkıra hıçkıra, yeterince basit oluncaya dek gözlerimi yumdum seni görünceye kadar ve seninle uyanmaya uyudum rüyamı.
Aşkın rengini sordum
Şiirden anlayan akşam oldu mu ağlar
Hisseden yağmurla aşka ıslanır ağlar
Artık yok aynalardaki karanlık bir yüz
Anladım seni bir ömür anlatsam yetmez
Gönlüm bir tek seni görürde kıymet bulmaz
Ömrümüzü şimdi çizmiş ufka bir el görünmez
Harfler sürülmüş resim lekelerine silinmez
O Mevsimde Yazlar Hep Kışa Denk Gelirdi
Anlatılan her şey gerçek gelirdi
Sanki yaşanmış gibi içinde gezilirdi
Bir bilseler hayat film şeridi gibiydi
O mevsimde yazlar hep kışa denk gelirdi
Görmeye gerek yok hislerde önemli
Kışın ortasında yanmak bile hünerdi
Günlerin saatleri değişkendi
O mevsimlerde yazlar hep kışa denk gelirdi
Anlamadıysan sende beni
Bırak gitsin yaşıyorum diyen herkesi
Canıma can katan şeyleri
Bıraktım ben geçmişteki günleri
Yapılanlar yaptıklarıma esir oldu
Geçmişte gördüklerim kefildi
O mevsimlerde yazlar hep kışa denk gelirdi
Bendeki Yerin
Bendeki yerine ihanet etmedim hiç
Bırakıp gitsen de bir gün
Güneş doğmaya devam eder
Olmasa da gözlerimde resmi yüzünün
Bir an olsun vazgeçmedim
Her günde seni buldum
Yılmadım belki beklemekten ama
Gerçekten çok yoruldum
Babam
Bir babam olsaydı
Varlığıyla dağ gibi arkamda duran
Ağladığımda kucaklayan
Varken yokluğuna alıştırmayan
Herkesin gibi bir babam olsaydı
Elimi tutup çarşıya götüren
Bizimle oyunlar oynayan
Bakışından korkmadigimiz
Bir babam
Her yaşta ihtiyaç duyduğum
Annemin yarısı
Olma sebebim
Aşkın tohumunu eken babam
Keşke olsan
Seni sadece 14 yaşına kadar hatırlayan
Sonrası başkalarına mâlolan
Hayatımızdan çıkan
Hiç olmamaş gibi bizsiz yaşayan
Babam
Şimdi yaş olmuş 65
Elden ayaktan düşmüş herşey
Ne eski hevesler kalmış sende
Bizde de sevginden eser
Herşey senle 14 ve öncesi
Yok artık verecek bişey
Bir yabancısın sen
Babammmm