Alexander Everett
Sen bana
İstanbul
Trafiğinde tanıdım
Öterken korna sesleri
Beynin merkezinde
Metropollerdeki
Buhranlı kafalar
Gülmeyi unutmuş yüzlerin tersine
Koşmaktaydın
Sen bana
Güzelliklerinle
Firdevs Şahin
Sensizlik ve Sessizlik
Şimdi gidiyorum sevdiğim.
Kokunun olmadığı, bakışlarının bana değmediği, gülümseyişini göremeyeceğim uzaklara gidiyorum.
Sensizliğin derin çukurunda,
Ruhumun sessizliğini hissederek gidiyorum.
Çünkü ben sensiz;
Ruhu eksik, kalbi sızlayan, elinden birşeyleri alınmış bir çocuk, gülmeyi beceremeyen, gözleri dalgın...
Sensiz ben, sessizim..
DRAMA 7
Kalkınca Limandan son gemi
El salar, gözü yaşlı sevgili
Ömrünün bu son demi de mi
Artık gidenin yoktur emeli
Kırılmıştır burunun direği
Ne koku alabilir nede tat
Toprağa gömerler kat kat
Gök yedi
Yer yedi
7 di kere 7 di
İnsan insan yedi
Rahmetliyi nasıl bilirdiniz
Hep yedi
Hep yedi
HARAM 7di
Ölürken son nefesinde ne dedi?
.
.
.
.
.
Tövbe de dİ =
=Ruhuna el fatiha.
ENGİN TOPKAN (20.09.2020)
Siyah Tenli
Seni tanıdım sen yoktun.
Yüzünde çizgiler vardı, zayıf ve cılız biriydin - öylesin hala -.
Yüzündeki çizgilerde acılar yuva kurmuş çürütüyordu tenini.
Tenin siyahtı geceden bile siyah, kaybolup giderdi içinde ümit parıltıları.
Masum fakat garip bir çehren vardı, bakan bir daha bakmak istemezdi.
Nasıl katlanılırdı buna bilemem ki...
Ümit etmezdin hiçbir şeye, etmezdin çünkü ümit yakışmazdı sana.
Yaşamak bile senin için ızdırapken ümit düşman.
Nasıl olabilirdi ki, nasıl..?
Milyarların içinde bir sana ceza olsun kader?
Tüm insanlığın günah yükü senin omuzlarında, bir ağaç dalı kırıldığında yeryüzünde senin koluna sancı girerdi.
Bir çocuk üzüldüğünde senin gözlerinden akardı yaşlar.
Vefa
Büyük yalancılar içimizde,
Kemiriyorlar hayatımızı,
İçten içe, yavaş yavaş,
Ne zaman bitecek?
Nasıl kurtuluruz belli değil,
Bıkmadınız mı bu parazitlerden?
Yeterince sürünmediniz mi?
Kırın zincirleri,
Vakit özgürlük şafağının aydınlandığı vakit,
Cesurca yürüyün ileriye,
Kalmak en kötüsüdür,
Pes etmek yok lugatımızda,
Sonuna kadar yılmadan korkmadan,
Büyük bir güvenle,
Yola devam,
Pişmanlık pes etmekti,
Pes demek bize göre değildi,
Bırak artık geriye bakmayı,
Severse senindir,
Sevmemişse zaten senin hiç olmamıştır,
Vefakar bizim kod adımız,
Vefa bizim zenginliğimiz,
Ne mutlu bize ya!
CEP KANSERİ
Cep kanserine yakalanmışsa bir kul
Tıpta çare bulamaz derdine nasip der kul.
ENGİN TOPKAN (19.09.2020)
GÜL YÜZÜME GÜL GÜL GÜLEBİLİRSEN
Kapatım gönlümün kapılarını
Kapının kilidini kır kırabilirsen
Bak gözlerime yaş dolu dolu
Çek hançerni vur vurabilirsen
Al kalbimin tapusunu al eline
Ağıtlar düşmesin sazın teline
Nişan yüzüğünü tak sol eline
Al bohçanı kaç kaçabilirsen.
Zaman akar su ! gönlüm pazar
Sanma bağrıma başka güller açar
Bu gönül sensiz kurur kalır naçar
Gül yüzüme gül, gül gülebilirsen.
ENGİN TOPKAN (19.09.2020)