Sevdaya Hüzün Düştü

Buruk tebessümlerle aynaya yüzün düştü
Sazlar suzinaktadır, sevdaya hüzün düştü

Aşk her mevsimde gelir, her âşık başka yaşar
Talihim yar olmadı bana da güzün düştü

Özlemler biriktirip yarınlara saklarken
Günüme, saatime, ânıma sızın düştü

Aylar, haftalar boyu yürüdüm ardınsıra
Ne yana döndü isem yoluma izin düştü

Kâh çöllerde kavruldum, kâh kutuplarda dondum
Hangi rüzgâr estiyse ateşin, buzun düştü

Neyleyim sensizliği kabul eylemez içim
Sustu ney, sustu tanbur, perdesi sazın düştü

Ay ninnileri sustu, geceyi sardı hüzün
Suzinak bir yalnızlık gelip ansızın düştü

(14 Nisan 2002 Üsküp)



Hayati Yavuzer