EY HAYAT

Ey hayat duyuyormusun sana sessiz çığlıklarımı.
Duyuyormusun kendimden geçercesine haykırışlarımı ve yakarışlarımı...
Biliyorumki duymuyor ve bana ya yine yalan söyleyeceksin yada lal olmuşcasına susacaksın...
Hani ömür umuttan önce bitmeliydihani ben varsam umutta vardı.
Peki neden umutlarımı dilendin bendenbilmiyormuydun isteneni verememezlik edemem ben..
Peki biliyormusun umutlarımda benden aldıklarını yada çaldıklarını...onların içinde benim sevgim yüreğimhüzünlerim sevinçlerim evim eşim çocuklarım hayallerim ve olmazsa olmazlarım vardı...
Ne kaldı geriye yada ne kalmasını isterdinisyanlar haykırışlar çöküşler ya başka ne isterdin unutmamak için direnirken hatırlayamayan yada hatırlamak istemeyen bir beyinmi?
Gözün aydın ey hayat............
benden alman gereken ve alabileceğin herşeyi çaldın be ve yerine bıraktın bırakacağını...
Biliyorumki sen sadece gemileri limana getirip getiremeyeceğimle ilgilendin ve yine biliyorumki yapmak istediklerimizden çok yapmak istemediğimiz fiilerle dolusun.
Bilmiyorum ve istemiyorum da bilmeyi..
Neyimi;biten yada bitmek üzere olanın ömür mü yoksa umutmu olduğunu.....

18/07/2007
Ferhat DiLEKCi