SEN BENİM MÂŞUKUM..

Uçsuz bucaksız çölde bir vaha misin sen
Kocaman denizde sığınacak bir liman mı
Yoksa kalbime bir ağrı mısın sen
Ansızın başlayan bir sızı mı sen

Seni yaşamak isterim
Ömrüm yetmez diye korkar
Adını deftere yazmak isterim
Ama kelimeler yetmez diye korkarım

Bir sana baktım sevgili
Bir kendime baktım
Bir anda gülüverdim kendi kendime
Aslında sen benmişim haberim yok

Kışın yağan kar taneleri gibisin
Saçlarıma düştün mü bembeyaz
İçime düşen bir soğuk gibisin
Sana hasta olasım gelir bilirmisin

Yüzünde küçük bir tebessüm var
Gözlerinin bakışında bir sır var
Sanki kalbimi çözer gibisin
Gizliden gizliye kalbimi çalman var ya

Manasını bilmediğim bir kelime gibisin
Bazen de bilmedigim gerçekler gibisin
Seni sevdiğimden olsa gerek
Bi açamadım kalbimi sana

Duydum ki beni sevmiyorsun artık
Yoksa beni sevmekten vazmıgeçtin
Daha söyleyeceklerim vardı sana
Bir sözün vardi bana hayatımdın unuttun mu

O kadar güzel unutuvermişsin ki beni
Kıyamadım sana söylemeyi
Olur da kalbin kırılır bana darılırsın ya
Sana bakmaktan bile sakınırken ben.

Hayatım olmanı isterim senden
Çay demler kahve içeriz ya
Kitap okur hikaye anlatırım sana
Ya da gözlerine bakar şiir okurum sana

Bir şehrim oluver sevgili
Mesela bir adıyaman oluver
Nemrut dağinda gunesi doğusunu seyreder
Şehrime bakar selam gönderirim sana

Gecenin rolüne üstlenme olur mu
Karanlik sana yakışmıyor sevgili
Gündüzüm ol mesela
Aydınlığa açılan kapım ol

Belki bir gün gelirim yanına
Elimde bir demet gül ile
Cebimde şiir defterim
Sana yazdıklarım var unuttum sanma

Seni bizim olmayan kitabın belki..
Satır aralarında buldum..
Altını çizdiğim kelimelerde
Belki de eksik kalan cümlesinde..

Bekle beni demek çok geç sanki..
Yanımda kal diyemiyorum sevgili
Seni unutmuşluğumdan olsa gerek
Bir hüzün yok kalbimde sen yokken

Kimsenin beklemediği bir gelecekte
Sana soyleyeceğim birseyler var
Adını koymadığım cümleler var sanki..
Silinmesin diye sana olan duygularımı
Kalbime tek tek kazıverdim..

Sonbahar gibi içim hüzün dolu
Aynaya her bakışımda yalnız sen görünürsün
Karalayıp attığım sayfalarda senden kalma bir acı
Bir sözvermişliğin bir bedeli mi oluverirsin

O kadar bekledim ki sevgili
Yolunu beklemekten gözlerim yoruldu
Alışır oldum sensiz uyumalara
Sensiz hayatı paylaşmayı da

Ben şiiri senden öğrendim
Ayrılıgın ne oldugunu da
Sevmenin güzel oluşunu da
Ve sonunda senin bir baslangıç oldugunu da

Ne kadar kolaymış sevgili
Seni sevip baglanmak
Belki bir tesadüf olsa gerek
Sana olan bakışlarim var ya...

Belki son şiirim sana sevgili
Yazılanlar eksik olsa da kalemimden
Bekleyen bir yolcuyum rıhtımda
Belki bir umut olsa gerek kalbim hala atıveriyor..
İlyas Aslan