Gelmem

Yürüyorum yalnız,
Şehrin en ücra
Köşesinde,
Yağmur ıslatıyor,
Yüreğimi.
Yürüyorum derin derin
Issızlığa,
Şehri ezberlemiş bir
bekçi
bir çöpçü gibi
Her yer hatırlatıyor
her anı ona çıkıyor.
Her ev, her sokak, her yol.
Bir kahve kokusu sarıyor
Şehrin arka sokaklarında,
gözlerim kapalı dahi olsa
biliyorum biliyorum
bulabilirim yolumu.
Ezberledim sokakları, kokusunu,
gözlerinin rengini.
Yine gel dese anılar.
Çağırsa sokaklar,
Gelmem gelmem.
farketmez 16