Toprağın, Çınarın, Benim Kâbusum

Kâbusumda bir çocuğu vurdular
Yalınayak, başı çıplak,
Duru yürek bir çocuğu vurdular..
Çeçe sinekleri uçtu ilençli ellerinden
Kademsiz bir kav ile
Beni tutuşturdular?

Kâbusumda bir çocuğu vurdular.
Astılar bir çınarın en direngen dalına
Koca çınarı topraktan,
Toprağı koca çınardan hiç sormadılar..

Çıvgınlar içinde kaldı bal çocuk
Bir toprağa, bir çınara baktılar
Çocuk öyle acıttı ki ölünce,
Kadıncıl ağıtlarında diner sandılar..
Çocuk öyle incitti ki gidince,
Bir daha hiçbiri sağalmadılar..

Betül Akdağ