Son sızıyla,bir atın üzerinden düşecek umutlarım biliyorum.
Avuçlarımda at yelesinden kalan isyanlar olacak.
Uçurumun dibinde, alıcı kuşlar gözlerimi oyacak
Karabasanlar içinde, uyanacağım yeniden,
Bir uykudan geriye, korkular kalacak.
Soğuk bir ter boşanacak, tenim kokacak,
Öyle bir dünya ki bu, gerçekler düşlerimi boğacak.
Öyle bir dolacak ki, karabulutlar,
Toprağa tane tane akacak.
Rüzgâr eşlik ederken bulutlara, gôzlerde yağmurlardan nasibini alacak
Bir hikayenin ardından, yeni bir hikaye başlayacak.
Kuşlar zamana kanat çırparken,
Maviliğin ufkunda yeni bir gün başlayacak.
Sinenin sol yanında şiirsel bir sızı var,
Yüzün çizgilerinde, zamanın birer izi var.
Ey gönûl söyletme bizi gecenin bir vaktinde,
Her cümleden bir izi sıralamak mı var,
Senin aktinde.
Değersiz varlığıma değer mi katmak istersin,
Son veda busesini alnıma koyarken,
Bilemem ki, beni kelimelerle mi süslersin.
Benden bir şey çıkmaz artık, son sözü çoktan söyledim,
Avare cümlelerin rüzgârlara karışıp gitmesini
Kendimden bile gizledim.tuncay.
Tuncay Aytaç