CENNETİN KOKUSU

Aşkın ıstırabıyla yankı bulur sevda,
Kalpte filizlenir umudun baharı.
Hüzünle dolup taşar gece ve sabah,
Gönlümde bir sancı, aşkın yıldızları.

Cennetin bahçesinde sevgi rengarenk,
Gökyüzünde umut yıldızlarla örülü.
Hasretin esiri, zamanla ölçülen,
Kaderin cilvesi, yazgının ötesi.

Aşkın ışığında parlar cennetimiz,
Sevgiyle sarar umutlar içimizi.
Hüzün bir gölge, hasret bir sevda izi,
Kaderin dansında kaybolur izlerimiz.

Cennet bahçesinde sevda çiçek açar,
Umutla yeşerir umutlar baharı.
Hüzünün şarkısında sevda soluklanır,
Hasretin içinde kaderin tebessümü.

Aşkın perdesinde sevgi çiçek açar,
Umutla dolup taşar kalbimizin baharı.
Hüzün bir melodi, hasret bir sevda tını,
Kaderin dokusunda dans ederiz arı.

Cennetin izleri sevgiyle işlenir,
Umutla örülür hayallerimizin örtüsü.
Hüzünü sararız sevginin rengiyle,
Hasretin gölgesinde buluruz huzuru.

Aşkın ışığında parlar yıldızlar gece,
Sevgiyle dolup taşar kalplerin nehirleri.
Umutla yeşerir baharın şen gülü,
Hüzün bir öykü, hasretin ardında sır.

Cennetin meyvesi sevgiyle olgunlaşır,
Umutla büyür umutların fidanları.
Hüzünün notasında sevda ahenk bulur,
Hasretin dokusunda kaderin özü.

Ahmet Nejat Alperen